Gek he, je plaatst iets op de brug. Niet eens van je eigen hand, en je plaatst het op verzoek. Een gedichtje dat vraagt of mensen rekening willen houden met anderen .Omdat je nooit weet wie je kwetst, wat je kwetst en hoe je kwetst. Je kent de ander niet, je weet niet wat die ander heeft gemaakt tot wie hij of zij is.
Ik ken ook die ander niet, ik weet niet wat die ander heeft gemaakt tot wie hij of zij is.. een lasterend, leugensverspreidend, bedreigend iemand, die geen ander leven lijkt te hebben, dan een chat in de gaten te houden, waar mensen voor hun plezier en ontspanning gezellig met elkaar dingen delen. Vaak plezier, soms zorgen en verdriet.
Tegen diegene zou ik willen zeggen, kom es kijken, chat mee, vraag hoe het er aan toegaat. Praat es met die schijnheilige wolf in schaapskleren en vorm je eigen mening. Denk niet dat je me kent, dat je weet wat mij beweegt om een chat in leven te houden, waar een leuke groep mensen nog altijd plezier aan beleeft.
Ben je jaloers? Op mij? Ruil met me. Met de mens achter Mova, Zomaar, zonder te weten waar je mee ruilt. Praat met mensen die nou net iets meer van me weten over me. De mensen die mij graag belasteren, kennen me niet. Weten niet wat me drijft, waarom het me drijft. Ze hebben vast en zeker een aanvaring gehad met me, met de scherpe Mova, die nou net deed, waarvoor ze ooit werd aangesteld, namelijk de zwakkeren beschermen op deze chat.
En wanneer je de ene beschermt, tegen opdringerigheid, discriminatie in welke vorm dan ook of respectloosheid, dan is er altijd een partij die daar de gevolgen van draagt. De "andere" partij, die opdringt, discrimineert of zich respectloos gedraagt. Of mensen die iets onmogelijks willen afdwingen en hun zin niet kunnen doordrijven. Dát zijn de mensen waar de verhalen vandaan komen, dát zijn de mensen die mij graag belasteren.
Wil je die mensen geloven, sorry... maar, kun je dan werkelijk menen dat ik in jouw objectiviteit geloven kan? Zoals ik wel in de mijne geloof.
Je baseert je mening op mensen die boos zijn, en blijven. Het is triest. Niet voor mij, maar voor jou, die vindt dit allemaal over mij te mogen schrijven, nu al jaren lang. Triest dat je bent vastgeroest in je wrok over iets dat je, wellicht al jaren geleden, is "aangedaan", maar waar je hoogstwaarschijnlijk zelf aanleiding toe hebt gegeven. Het bashen van de hoofdnavi was er al vóór mijn tijd en zal er, zo de chat dan nog bestaat, nog wel zijn ver na mijn tijd. Want jij, ja, JIJ, bent toch altijd onschuldig? Als je een waarschuwing of zelfs ban krijgt, ligt het niet aan jou die iets deed tegen die ene regel van respect, maar ligt het aan de navi, die in zijn of haar recht stond, volgens die ene regel. Die deed waartoe hij of zij is aangesteld.
Elk mens krijgt op onze chat altijd een nieuwe kans, behalve diegenen die kans op kans hebben verspeeld of die door ons beheer een levenslange ban hebben gekregen. Iedereen die zich realiseert dat je een chat samen maakt, met vogels van diverse pluimage en zich daaraan weet aan te passen of in die mengelmoes van mensen weet op te gaan, is altijd van harte welkom. Niet de navi's maken de chat, maar alle chatters samen, met of zonder anker.
Het is een tijd van algemene verharding, dat is overal duidelijk. En steeds duidelijker op Facebook zoals dat al jaren, - door dit bashen- door mij, door huidige- en eerdere navigtoren ondervonden werd en wordt
.
Gelukkig is dat op onze chat anders, en daarom dachten we ook, een gedichtje te kunnen plaatsen, om te proberen mensen bewust te maken van het feit, dat kwetsen vaak meer littekens achterlaat dan je ooit zult weten.
En even, héél even, dachten we er niet aan, dat onder al die verschillende chatters, er mensen zijn die juist zo'n gedichtje aangrijpen om een ander onderuit te halen. Of aan mensen die special op de brug inloggen, om te zien of er nog iets te halen valt. Oud-chatters en oud-navigatoren.... met oud zeer, mensen die niet kunnen loslaten. Triest.... voor hén...
Na zoveel jaren en na zoveel sneren, bedreigingen, laster en leugens over mij, heb ik 't nog niet afgeleerd. Nog steeds geloof ik in het goede in de mensen... in dat van de meeste mensen, tenminste.
Ow, nog even ter info, de rang koningin is al lang geleden afgeschaft. Dus... onderdanen heb ik niet, alleen medechatters, met en zonder anker.
Je pretendeert een team van studenten te zijn dat onderzoek doet naar reclamefraude- al jaren- maar nog altijd bestaat de chat, omdat er geen sprake kan zijn van fraude als reclame op basis van pay per click werkt. Een chatter die niet chat, clickt niet. Zo, dat is opgelost, blij mee? Dan kan dat onderzoek verder wel achterwege blijven en kun je een andere hobby zoeken. Maar och, het is toch gebleken een dekmantel te zijn, om op kwaadaardige wijze mensen in een vals daglicht te kunnen zetten? Geef dat nou maar aan jezelf toe. Aan mij, aan ons hoeft dat niet meer, wij weten dat namelijk al even.
Ongetwijfeld wordt ook dit bericht weer misbruikt, het zou mij, m'n medenavigatoren en medechatters van goede wil zelfs verbazen als het niet zo was. Ik heb niet de illusie dat het getreiter hierna zal ophouden, daarvoor zit de zinloze haat , die jij en je aangevers tegen de chat of tegen mij persoonlijk voelen, te diep. En we hebben diep medelijden met degene die hier achter zit, je leven moet wel heel arm zijn, wanneer jij je dagelijkse portie geluk haalt uit dit soort praktijken.
Wie je ook bent, wat je ook drijft, ik wens je een mooi leven. Gebruik het goed, het is maar zo kort.
met vriendelijke groet,
Mova
P.S.
Als je dit nu niet op je pagina plaatst, nodigt het wellicht mensen uit om het zelf te komen lezen, wie weet komen ze een praatje maken en weten ze dan hoe het allemaal écht is! Tenzij je volgers natuurlijk alleen maar bestaan uit mensen aan wie de toegang, -door eerder omschreven redenen-, onmogelijk is gemaakt.
M